Renta wyrównawcza - czyli?

Czym jest renta wyrównawcza? 

Zgodnie z art 444 Kodeksu cywilnego, jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Renta wyrównawcza, czyli potocznie przyjmowana renta związana z całkowitą lub częściową utratą zdolności do pracy zarobkowej. Renta z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy zarobkowej ma wyrównać bowiem różnicę między dochodami, jakie poszkodowany mógłby uzyskać, gdyby zdarzenie szkodzące nie miało miejsca, a dochodami, jakie może on uzyskać po wypadku. W zakresie, w jakim renta służy kompensacji uszczerbków wynikających z całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy, przy ustalaniu jej wysokości należy uwzględnić świadczenia, jakie poszkodowany otrzymał z ubezpieczenia społecznego ZUS bądź KRUS. 

Jak przyjmuje się w orzecznictwie sądów powszechnych, przy obliczaniu wysokości renty z art. 444 § 2 k.c. koniecznym jest oparcie się na zachodzącym prawdopodobieństwie, gdyż precyzyjne ustalenie rozwoju wydarzeń, które nastąpiłyby gdyby poszkodowany nie uległ wypadkowi nie jest możliwe (vide: wyrok SN z 9 grudnia 1977 r., sygn. III PR 168/77). 

Dodatkowo należy zauważyć, że zgodnie z ugruntowanym już orzecznictwom sądów podstawę ustalenia wysokości renty uzupełniającej stanowi zarobek zmniejszony o podatek od wynagrodzenia, czyli kwota netto (vide: wyrok SN z 19 kwietnia 1973 r., sygn. I PR 85/73). Ponieważ renty z prawa cywilnego zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione z opodatkowania, aby wysokość renty nie przekraczała granicy szkody pomniejsza się ją ostatecznie o wartość o wartość podatku, jaki dana osoba musiałaby uiścić, gdyby nie wyrządzono jej szkody i otrzymywałaby wynagrodzenie. Dodatkowo te kwoty netto pomniejsza się o kwoty otrzymywanych zasiłków. 

Renta przysługująca poszkodowanemu, który zachował częściowo zdolność do pracy, powinna odpowiadać różnicy między zarobkami, jakie mógłby osiągać, gdyby nie uległ wypadkowi, a sumą renty inwalidzkiej i wynagrodzenia, jakie - w konkretnych warunkach - jest w stanie uzyskać przy wykorzystaniu swej uszczuplonej zdolności do pracy. 

Reasumując, renta uzupełniająca (wyrównawcza) stanowi formę odszkodowania, a to przysługuje o tyle, o ile żądający go poniósł szkodę. Szkoda ta zamyka się w wysokości zarobków, jakie w normalnym toku zdarzeń poszkodowany uzyskałby, gdyby nie uległ wypadkowi powodującemu pozbawienie go zdolności do pracy zarobkowej lub ograniczenie tej zdolności (vide: orzeczenie SN z dnia 10 czerwca 1999 r., sygn. akt II UKN 682/98). 

Sprawy odszkodowawcze – dochodzenie odszkodowań

Kancelaria adwokacka Adwokata Piotra Sęk w Łodzi i Zgierzu zaprasza osoby zainteresowane uzyskaniem odszkodowania bądź zadośćuczynienia do współpracy. Posiadamy wieloletnie doświadczenie w dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych dla naszych Klientów na terenie całej Polski. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszej kancelarii adwokackiej.